در هر زمان و هر مکانی هم با توجه به نیازهای مردم و امکانات در دسترس، ظرف‌هایی خاص انتخاب می‌شد. مثلا در قدیم بیشتر از ظرف‌های سنگی استفاده می‌کردند که کم‌کم با پیشرفت انسان این ظرف‌ها هم جای خود را به مدل‌هایی جدیدتر داد.
مادران و مادربزرگ‌های ما هم بیشتر از ظروف مسی استفاده می‌کردند.
ولی امروزه، ظرف‌ها معمولا یا نچسب است یا پیرکس و دیگر خبری از ظرف‌های مسی قدیمی نیست. اما هر یک از این ظرف‌ها و حتی هود آشپزخانه صنعتی مزایا و معایب خودش را دارد، یعنی نمی‌شود یک نوع ظرف را صددرصد عالی و نوع دیگر را صددرصد مضر دانست.
ظرف‌های مسی
ظرف‌های مسی در آشپزخانه‌های قدیمی جایگاه ویژه‌ای داشت. ولی امروزه کمتر کسی از این گونه ظرف‌ها استفاده می‌کند.
جالب است بدانیم که پختن غذا در ظرف‌های مسی، خواصی هم دارد، اما اگر مقدار مسی که وارد غذا می‌شود از حد معینی بیشتر باشد، این ویژگی ممتاز تبدیل به نکته‌ای منفی می‌شود.
البته امروز هم بعضی از خانواده‌ها فقط به دلیل خاصیت استفاده از این نوع ظرف‌ها، ترجیح می‌دهند در ظروف مسی غذا درست کنند.اما علاوه بر خواصی که برای سلامت انسان دارد، ظروف مسی دارای ویژگی‌های دیگری هم است. به عنوان مثال این نوع ظرف‌ها مانند ظروف نسوز عمل می‌کند و در اثر آشپزی خراب نمی‌شوند. در ضمن، برخلاف پیرکس که گاهی ممکن است در اثر حرارت آسیب ببیند، این نوع ظرف‌ها هیچ وقت چنین صدماتی نمی‌بینند.
البته ظروف مسی حتما باید دارای لایه‌ای از جنس قلع یا استیل یا نیکل باشد. بنابراین وقتی که داخل ظروف مسی تغییر رنگ بدهد، باید آنها را به رویگری ببرید و با کشیدن لایه‌ای داخل آن، مشکل را حل کنید و به قول بعضی‌ها آن را به سفیدگر بسپارید.
در غیر این صورت، اگر در ظرفی که تغییررنگ پیدا کرده است غذا بپزید، نه‌تنها سودی نمی‌کنید بلکه دردسرهایی هم برای شما ایجاد می‌شود.
ظروف مسی مانند ظروف نسوز عمل می‌کند و در اثر آشپزی خراب نمی‌شوند. در ضمن، برخلاف پیرکس که گاهی ممکن است در اثر حرارت آسیب ببیند، این نوع ظرف‌ها هیچ وقت چنین صدماتی نمی‌بینند
ظرف‌های نسوز و نچسب
این نوع ظرف‌ها که معمولا در اغلب خانه‌ها هم یافت می‌شود، دارای مزایا و معایبی است. ظروف نسوز از فلز ساخته می‌شود و برای این‌که قابلیت نچسب و نسوز بودن را پیدا کند، لایه‌ای خاص داخل آن می‌کشند.
هنگام شستشوی این نوع ظرف‌ها باید بیشتر دقت کرد و آنها را آرام و با ملایمت شست. همچنین باید حواستان باشد، قاشق فلزی به کف یا دیواره‌های ظرف برخورد نکند. چون اگر لایه نچسب آن از بین برود، نه تنها قابلیت‌های خود را از دست می‌دهد بلکه موجب بروز بیماری نیز می‌شود. پس حتما از خراشیده شدن و خط افتادن این گونه ظروف جلوگیری کنید.
ظروف نچسب را نباید وقتی خالی است، به مدت طولانی روی حرارت زیاد بگذارید. چون این حرارت باعث می‌شود دودی از آن بلند شود که بسیار مضر است
مصرف کمتر روغن از مزایای پخت غذا در این نوع ظرف‌هاست، یعنی اگر هنگام پخت غذا از این ظروف استفاده کنید، با حداقل میزان روغن می‌توانید غذایتان را بپزید.
پیرکس
معمولا از این نوع ظرف‌ها بیشتر در فر و مایکروفر استفاده می‌شود.
این نوع ظرف، به راحتی شسته و تمیز شده و هیچ وقت ساییده و خراشیده نمی‌شود. ولی هنگام استفاده از ظرف‌های پیرکس باید مراقب تغییر دمای ناگهانی باشید، چون ممکن است این ظرف‌ها در اثر تغییر ناگهانی دما بشکند.
ظرف‌های آلومینیومی
شاید نام ظروف آلومینیومی شاهرخی را کمتر شنیده باشید و تصور کنید کسی از آنها استفاده نمی‌کند،اما مردم معمولا این نوع ظرف‌ها را به اسم روحی یا رویی می‌شناسند، در حالی که این ظرف‌ها به طور عمده از جنس آلومینیوم است.
پخت و پز در این گونه ظرف‌ها باعث می‌شود مقداری آلومینیوم در غذا آزاد شود که برای بدن مضر است.
پس اگر از این نوع ظرف‌ها استفاده می‌کنید، بهتر است غذاهای ترش، شور و غذاهای حاوی گوجه‌فرنگی را درون آنها نپزید.
چون این غذاها باعث می‌شود آلومینیوم بیشتری در غذا آزاد شود.
ظرف‌های چدنی
این ظرف‌ها برای پخت و پزهای طولانی‌مدت مفید است چون حرارت را به خوبی در خودش نگه می‌دارد و گرما را زیاد منتقل نمی‌کند
v