تهویه مطبوع: به معنی هوا رسانی دلپذیر بوده و وظیفه آن تأمین شرایطی است که موجب رفاه انسان می گردد و یا دما و رطوبت مورد نیاز جهت نگهداری یک محصول یا یک فرآیند خاص را تأمین می نماید.
تبرید: گرفتن گرما از یک محیط یا یک جسم به منظور کم کردن دمای آن و انتقال دادن گرمای فوق به فضا یا جسم دیگر را عمل تبرید می گویند.
کولرگازی: نوعی از سیستم های تهویه مطبوع می باشد که در زبان فارسی به این نام رایج گردیده که شامل چرخه سرمایش مبتنی بر تراکم و انبساط گاز می باشد.
از جایگاه خاصی در صنعت تهویه و تبرید برخوردارند چرا که به سرعت از گرمای محیط می کاهند و برخلاف کولرهای آبی رطوبت را افزایش نداده و هوای ناسالم در شهرهای آلوده را نیز به محیط داخل منتقل نمی نمایند و همچنین مضرات ناشی از تماس باد کولرهای آبی ( شامل ایجاد آلرژی و احساس گرفتگی عضلات و تشدید دردهای استخوانی و…. ) با بدن انسان را ندارند.
ضمناقابلیت رطوبت گیری بالای کولرهای گازی و موجب شده که درمناطق شرجی و مرطوب (شمال و جنوب)کشور در فهرست الزامات تجهیز ساختمان ها قرار گیرد.