الگوی زندگی بر طراحی خانه تاثیر می گذارد و برعکس. وقتی کارفرمایی در مورد خواسته های خود با معمار صحبت می کند و معمار نیز پس از توجه به تمامی عوامل و نیازهای کارفرما خانه را طراحی می کند، خانه طراحی شده و ساخته شده خواه در قالب یک خانه ویلایی، خواه به صورت یک خانه شهری یا به صورت یک واحد آپارتمانی و دکوراسیون خانه، بایستی به بهترین وجه ممکن نشان دهنده تلاشهای معمار و کارفرما باشد و دیاگرام سه جانبه فعالیت و الگوهای زندگی احتمالی در آن خانه را به بهترین شکل نشان دهد.
عرصه های مختلفی را که با هم کل خانه را تشکیل می دهند، می توان به نحو سودمندی همراه با دسته بندی فعالیت های گوناگون به قسمت های خصوصی، نیمه خصوصی و همگانی تقسیم کرد.
هر چند که مفهوم خلوت و فضای خصوصی و همگانی درون خانه در طول قرنها تغییر کرده است، اما امروزه مفهوم خلوت یکی از مفاهیم عمده فرهنگی تاثیرگذار در روند طراحی خانه میباشد. فعالیتهای خصوصی اغلب شامل فعالیت هایی از نوع خوابیدن، تفکر و اندیشیدن و… است که در اتاق خواب، حمام یا اتاق کار صورت می پذیرند.
فعالیتهای عمومی درون خانه نیز شامل بودن در کنار افراد خانواده، صحبت با آنان، تماشای جمعی تلویزیون و به ویژه غذا خوردن است که اکثر مردم دوست دارند همراه با دیگران و کنار یک میز نشسته و با هم غذا بخورند.
این فعالیت را میتوان یکی از مهم ترین رویدادهایی دانست که در مجموعه فعالیت های همگانی درون خانه اتفاق میافتد؛ چرا که می تواند دربرگیرنده رویدادهای همگانی دیگری چون گفت و گو و صحبت با هم، در کنار هم بودن، تماشای تلویزیون و… میباشد.
از اینرو فضای در برگیرنده این رویداد درون خانه،وتزئین خانه خود دارای اهمیتی فراتر از سایر اجزای خانه میشود. در واقع ماهیت فضایی مکانی آشپزخانه به عنوان مهم ترین مرکز تجمع افراد خانواده که شامل فضای غذاخوری، فضای کار و آماده سازی غذا، فضای قرارگیری کابینت ها و عناصری همانند یخچال، اجاق گاز، ظرف شویی، ارتباط با فضاهای دیگر خانه، دسترسی به فضای باز همانند تراس یا حیاط خلوت و… سبب می شود که طراحی با توجهی ویژه انجام گیرد.
توجه به ویژگی های کیفی این فضا همانند نحوه نورگیری طبیعی و نورپردازی مصنوعی، موقعیت قرارگیری و جان مایی آشپزخانه در خانه و ارتباط آن با دیگر فضاها و… در کنار ویژگی کمی و خواسته های شخصی کارفرما و گروه خانواده همانند جدا بودن فضای آشپزخانه از فضای غذاخوری، فضای قرارگیری میزغذاخوری، تفکیک آشپزخانه به فضای سرد و گرم و… از جمله مواردی است که بایستی به عنوان اولویت های طراحی آشپزخانه به آن توجه شود.
آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که پیشینه این هنر به چه زمانی باز می‌گردد؟
مطمئناً علاقه انسان به تزئین و آرایش محل زندگی‌اش امری تازه نیست حتی این احتمال وجود دارد که نقاشی‌های دوران غارنشینی، سوای مسئله اطلاع‌رسانی، نقش تزئینی نیز داشته‌اند.
به هر روی، هنگامی که در سال ۱۹۲۲، هاوارد کارتر (Howard Carter)، باستان شناس بریتانیایی، مقبره توتنخامون (Tutankhamen) را گشود؛ نقاب طلای خالص، جواهرات ظریف و اشیاء تزئینی که در کنار جسد و در داخل مقبره قرار داده شده بود، بینشی وسیع درباره چگونگی زندگی مصریان و علاقه آنان به تزئینات و طراحی دکوراسیون داخلی را در اختیار محققان گذاشت که به نوبه خود آغازگر جستجویی دنباله‌دار و منجر به تجلی یافتن شکوه سبک اولیه مصری شد.
حفاری‌های اولیه نشان داد که حتی بی‌نواترین خدمتکاران مصری هم، لوازم روزمره خانه‌شان را تزئین می‌کرده‌اند، امری که براساس استاندارهای فعلی در خور توجه است اینکه مصریان هرگز به راحتی رازهای خود را برملا نمی‌کردند، به همین روی مشخص نیست که دقیقاً علاقه و انگیزه آنان برای طراحی از کجا سرچشمه گرفته است.
فرضیه‌ها و استدلال‌های مستمری در این زمینه مطرح شده است. آنچه می‌دانیم این است که سبک‌های آغازین طراحی از مصر نشأت گرفته‌اند.
رومی‌ها اساتید مسلم طراحی بوده‌اند و هنوز هم از بسیاری جهات، خصوصاً در زمینه طراحی کلاسیک، سرآمد طراحان جهانند. علاقه وافرشان به اشیاء زیبا و سبک آسایش طلبانه‌شان در آثار به جامانده کاملا قابل ملاحظه است.
آنها علاقمند بودند تا ثروت و موقعیت اجتماعی‌شان را به نمایش بگذارند و به زندگی مجلل و سبک پر زرق و برق تمایل داشتند.
به دلیل موفقیت آنان در زمینه طراحی داخلی، حتی با معیارهای نوین هم هنوز در زمره بهترین‌های این هنر محسوب می‌شوند.
میزان آسایش و نقاشی‌های زیبای فضای داخلی و دکوراسیون خانه خانه‌هایشان که به صورت نقاشی دیواری و موزائیک‌کاری کف جلوه‌نمایی می‌کرد، از شگفت‌آورترین موفقیت‌های طراحی داخلی آن زمان بوده است.
آنها با تمامی آراستگی و آذینی که می‌توانستند متصور شوند مبلمان، میزهایی با پایه‌های پنجه مانند، صندلی، اثاثیه خاص و مبلمان راحتی را طراحی می‌کردند و می‌ساختند. ضیافت‌ها و شیوه زندگی مجلل مهم‌ترین بخش هستی‌شان بود و از اینرو این امر را در آرایش خانه‌هایشان متجلی می‌ساختند.