استفاده از پلاک سنگ ساختمانی برای نمای ساختمان در کشور از زمان های قدیم رواج داشته است .
اما استفاده وسیع و فراگیر آن در کشور حدود 50 سال پیش با ورود اولین کارخانه ماشینی تولید پلاک و یک خط کامل آلمانی توسط آستان قدس رضوی در مشهد در سال 1317 رواج یافت .
صنعت سنگ در دنیا جز در دورۀ رکود عمیق اقتصاد جهانی در اواخر دهه 1930 ، همواره سیر رشد و تحول را طی کرده است .
در این نوع سنگ ها قطعات بزرگ سنگ را از کوه (معدن سنگ) استخراج می کنند و پس از حمل به کارخانه سنگبری ، در ابعاد و ضخامت های (1 تا 5 سانتی متری) به صورت سنگ پلاک می برند و صیقل می دهند .
اما نکته مهمی که باید همواره به آن توجه داشت این است که در صورت استفاده از سنگ های پلاک بایستی از این سنگ ها در برابر رطوبت یخبندان مراقبت نمود و مواد زاید را از سطح این سنگ ها پاک کرده و با استفاده از یکی از روش های زیر سنگ ها را کاملاً به سطح زیرین محکم کرد :
1- لقمه گذاری
2- پیچ و روپلاک کردن
3- نصب سیم و اسکوپ یا قلاب برای اتصال بهتر و محکم تر
4- نماهای ساخته شده از سنگ مصنوعی
با پیشرفت علوم شیمی و متالوژی به ویژه در گرایش های پلیمر و کامپوزیت ، تحول شگرفی در صنایع و معادن حادث شده است .
ساخت و سنتز مصنوعات شیمیایی و احیای مواد معدنی از طریق فعل و انفعالات شیمیایی ، یکی از کارکردهای شیمی پلیمر در عصر حاضر است ، شاید ترکیب عناصر و مواد معدنی با یکدیگر و تولید مواد جدید ترکیبی تحت عنوان کامپوزیت ها مهم ترین تحول علمی قرن بیستم در زمینه صنعت سنگ باشد .
از سوی دیگر ترکیب مواد طبیعی با بستری از مواد پلیمری به تولید سنگ های مصنوعی ویژه با کارکرد و قیمت سنگ ساختمانی متنوع تر عرضه شده است .