شرط اصلی و بنیادین نورپردازی در هتل یا رستوران توجه به سلامت و اثربخش و مفید بودن آن است.
طراحی دکوراسیون داخلی در رستوران در هتل باید طوری باشد که به سالن غذا خوری صفایی خاص و حالتی گرم و صمیمانه ببخشد و با زیبایی و جذابیّت جالب توجهی پذیرای میهمانان باشد.
در تأمین روشنایی رستوران نکات ظریفتری نیز وجود دارد .
مهمتر از همه این که هر نوری هنگام صرف غذا در رستوران هتل ، مطلوب و مناسب نیست.
به طور مثال دادن نور سبز به سالن غذا خوری بسیار نامناسب است.
زیرا ضمن این که غذاها را بد رنگ نشان می دهد، میل به غذا را نیز از بین می برد و آن را باید اصطلاحاً «نور اشتها کور کن» نامید.
بالعکس در سلف سرویسها و اسنک بارها که غذا را سریع سرو می کنند، از نور زیاد استفاده می نمایند .
در سلف سرویسها واسنک بارها، از این عمل منظور خاصی دارند و آن این که مشتری غذای خود را هر چه زودتر و سریعتر میل کند و جای خود را برای نشستن دیگری ترک گوید و باعث معطلی و رکود نشود.
این خود یکی از علل و عوامل روانی است و به همین علت است که نور تند و خیره کننده با آرامش خیال همراه نیست.
اما در رستوران هتل چنین نیتی وجود ندارد و کارگردانان هتل علاقمندند که در شیوه تأمین نور سالن غذا خوری، حالتی بوجود آورند که میل انگیز و اشتها آور باشد و وسایل راحتی و آسودگی در آن مرئی و ملحوظ گردد.
بنابراین، بهتر است در طراحی دکوراسیون داخلی رستوران هتل ها از نور غیر مستقیم استفاده شود .
موضوع نور پردازی در رستوران برای سرویس غذا، یک امر فنی و تخصصی است .
توان، شدت و رنگ نور از لوازم ساده وکم ارزشی نیست که صاحب رستوران به دلخواه خود آن را طرح ریزی و عملی سازد.
هر مشتری که هنگام عصر وارد رستورانی می شود اول منابع نور را و سپس به رنگها و تغییرات نور و سایه ها توجه می کند و در آخر به محل و دکوراسیون نظر می افکند .